De Zwemster
Begin dit jaar maak ik kennis met een 80 jarige mevrouw. Ze is leergierig, in voor een lolletje, zeer geestig, intelligent en zorgzaam. Ik ben bij haar omdat ze eenzaam is en geestelijk wat onstabiel. We hebben meteen een klik. Haar stemmingen wisselen snel op elkaar, daarbij is ze licht spastisch. Ze heeft behoefte aan liefde en aandacht en die probeer ik haar zo goed mogelijk te geven. Na al die jaren heeft ze haar lievelingszus sinds twee jaar verloren en is nu een beetje stuurloos. Ik typeer haar als een jonge pubermeid in een ouder wordend lijf…
In het begin zijn we bezig met boodschappen doen, het huishouden op orde krijgen, uitstapjes maken en kijken waar ze echt behoefte aan heeft en voldoening uithaalt. Ik bied tevens een luisterend oor en mevrouw praat over wat haar bezighoud. Ze is vaak zo grappig dat we slap liggen van de lach. Aangezien mijn humor aansluit bij die van haar, zijn we goede maatjes geworden.
Mevrouw heeft altijd gezwommen en wil dat weer oppakken. We gaan nu iedere week naar het zwembad. Meer Bewegen Voor Ouderen heet het. Samen trekken we een paar baantjes en gaan dan over tot de oefeningen, opgedragen door de lerares. Als jonge blom mag ik ook meedoen. In de zomer wijken we uit naar het openluchtzwembad. Een glijbaan, duikplank en een gigantisch groot bad. Die glijbaan lijkt haar wel wat. De Zwemster en ik betreden licht gespannen de trap van het bouwwerk, best hoog eigenlijk. Ze gaat voorop, laat zich zakken op het begin van de glijbaan en hangt als stoere vrouw aan de ‘rekken’. Ik schuif achteraan en sla mijn armen om haar heen. Na een 123 zetten we af en roetsjen de lange baan af. De Zwemster plonst als eerste het water in, gevolgd door mij. Ik duw haar vanaf haar heupen de hoogte in en samen gieren we het uit. We hebben het gedaan! Nooit weer, zegt de Zwemster, om vervolgens na enige minuten wederom de trap op te klauteren voor nog een roetsj. Ik kan niet achterblijven.
Na enige tijd zie ik haar bij 2 jonge meiden op een matras in het water dobberen. De meiden hebben zoiets van ‘wat hangt er nu dan aan ons waterattribuut? Ik leg hen uit dat ze dit graag een keer wil proberen en met zijn viertjes spartelen we in het water. Met veel doorzettingsvermogen hijst mevrouw zich met alle macht op de matras en zit als de koningin er bovenop. Gelukt! De meisjes laten lachend de matras voor wat het is en taaien af.
Overmoedig geraakt door alle acrobatiek te water, spot ik De Zwemster op de 1e tree van de duikplank. Zo’n snelle waterrat als toen ben ik niet meer geweest om haar van dit plan af te houden. Gelukkig zag ze haar actie in.
Al zie je er van de buitenkant misschien wat ‘anders’ uit dan ‘normaal’, als je iemand niet kent, oordeel niet te snel, er kan een heel bijzonder en prachtig warm mens in schuilen.