De Amazone
‘Wanneer kan ik weer op mijn paard rijden’, vraagt mijn nu 81 jarige cliënte. Vorig jaar kwam een vraag mijn kant op, met haar wens om ooit een keer op een paard te rijden. Als 5 jarige heeft ze met haar 3 zusjes op een ezel gezeten, alleen een paard is het echte werk. Aangezien ik connecties heb bij een geweldig leuke en goede manege, hebben we de stoute stalschoenen aangetrokken. Op een frisse dag in oktober 2011 kwam ik aan in het huis van de Amazone. Haar groene rubberlaarsjes met eigen gebreide sokken stonden klaar op de mat en een opgepoetste appel lag al te glimmen voor het paard.
Aangekomen en opgewonden over wat komen ging, hebben we kennis gemaakt met ‘haar’ paard, Innovation. Na enig kunst- en vliegwerk zat De Amazone te paard. Op 80 jarige leeftijd gaat het allemaal niet zo soepel meer, maar Innovation is gewillig. De instructrice heeft De Amazone perfect begeleid. Ik was druk met plaatjes schieten voor haar paardenboek. ‘Ik zit nu prima, hoe ik er ooit afkom is een tweede en anders blijf ik gewoon zitten’, aldus De Amazone. Bij het afstijgen hoefde de takelwagen niet ter plaatse te verschijnen, maar een lieve medewerker stond haar terzijde. De armen gingen om zijn hals en daar vloog ze de lucht in. Met een dankbare kus en een blozende medewerker achterlatend werd Inno (voor intimi) gepoetst en voorzien van de glanzende appel. Ter afsluiting genoot De Amazone van een warme chocomelk met slagroom.
De afgedrukte foto’s zijn prachtig gebundeld in een fotoboek. Het woonzorgcentrum, voorbijgangers en wie het wel of niet wilde zien, door heel veel handen en ogen is haar paardenboek bekeken. “Volgend jaar wil ik weer”, zei De Amazone. Ze glom van oor tot oor.
Inmiddels is het augustus 2012 en de daad is bij het woord gevoegd en paardenuitje geboekt. Wel op Innovation uiteraard. Dit keer werd het een stapritje in het bos. Wat was De Amazone gelukkig. “Ik hou zo van paarden en geniet van mijn armen om zijn hals, dat is wat ik nodig heb”… Het opstijgen zag er galant uit en Inno zag wel gedacht hebben, wat heb ik nu op mijn rug en hals hangen? 90 graden plat op mijn lijf en door het lachen Ie, Aaaa, Ohhh, niet rechtop kunnen komen. Enige hulp was gewenst. Met twee begeleiders stapten we door het bos. De Amazone genoot! “Je kunt toch met je knieën praten tegen een paard”, meldde De Amazone. Onder andere ja, eigenlijk praat je met je hele lijf tegen een paard. Een verhoogde opstap, veel armen om haar heen maakte de afstap mogelijk. Inno werd van alle kanten gepoetst, wortels dit keer en weer een ervaring rijker.
Een bijzonder detail hierbij is, dat Innovation het voormalige paard is van Adelinde Cornelissen, Olympisch Zilver Dressuur Londen 2012. Inno staat ontspannen en trots op Stal Mansour in Arnhem. Niet alleen omdat Adelinde zilver heeft gewonnen, maar ook dat Inno de wens van de 81 jarige Amazone wederom in vervulling heeft laten gaan. Een mens is nooit te oud om te leren.
Innovation en Stal Mansour bedankt!